Συνένζυμο Q10!

Το συνένζυμο Q10 (ubiquinone) συμβάλει αποδεδειγμένα  στην επισκευή και προστασία του δέρματός μας.

ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ανακαλύφθηκε το 1957 από τον Fredrick L Crone.
Το 1958 αναφέρθηκε από τον Kare Folkers.
Το 1961 ο Peter Mitchell, πρότεινε την αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων.
Δηλαδή: Αυτή η ελαιο – διαλυτή βιταμίνη Q10, έχει τουλάχιστον δύο σημαντικούς ρόλους στο σώμα.

1. Είναι παρούσα στα περισσότερα ευκαριωτικά κύτταρα, κυρίως στα μιτοχόνδρια.
   Είναι ένα συστατικό της αλυσίδας μεταφοράς ηλεκτρονίων και συμμετέχει σε αερόβια κυτταρική αναπνοή, την παραγωγή ενέργειας. Το 95% της ενέργειας του ανθρώπινου σώματος δημιουργείται με αυτό τον τρόπο. Κάτω από ιδανικές συνθήκες το σώμα μπορεί να παράγει όσο Q10 χρειάζεται.
2. Βοηθά στην εξουδετέρωση των βλαβερών ελευθέρων ριζών, που είναι μια από τις αιτίες γήρανσης  του πληθυσμού.

Το 1978 ο Peter Mitchell έλαβε το βραβείο Nobel αποδεικνύοντας ότι το Q10 είναι ένα κορυφαίο ένζυμο που παράγει βιολογική ενέργεια στο εσωτερικό των κυττάρων καθώς και την αντιοξειδωτική του ιδιότητα.
Το 1980 γνώρισε μια απότομη αύξηση του αριθμού των κλινικών δοκιμών.
Πολυάριθμοι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο επιβεβαιώνουν τις μελέτες του καθαρού συνενζύμου Q10 ubiquinone για τον αντιοξειδωτικό του ρόλο καθώς και για την παραγωγή κυτταρικής ενέργειας.
Μετά από 58 χρόνια από την ανακάλυψή του, το Q10 ubiquinone θεωρείται αποδεδειγμένα – τεκμηριωμένα, κορυφαίο και στην αντιγήρανση.

Πλούσιες πηγές σε Q10 στα τρόφιμα είναι:

• Βοδινό κρέας
• Ψάρι κόκκινο
• Έλαια (σόγια-σουσάμι-ηλιοτρόπιο-σταφύλι-ελιά)
• Λαχανικά, με κορυφαίο το μαϊντανό και το μπρόκολο.

Δυστυχώς τα επίπεδα του συνενζύμου Q10 στο σώμα μειώνονται αναπόφευκτα  με την ηλικία.
Ωστόσο, διάφοροι παράγοντες όπως το άγχος, ο ήλιος, διάφορα φάρμακα, μειώνουν ραγδαία το επίπεδο του συνενζύμου Q10 στο σώμα, με αποτέλεσμα μικρότερη ικανότητα παραγωγής κολλαγόνου, ελαστίνης και άλλων σημαντικών μορίων του δέρματος.
Επιπροσθέτως το Q10 είναι ένα μικρό μόριο που μπορεί σχετικά εύκολα να διεισδύει σε κύτταρα του δέρματος.
Ακόμη το Q10 για να είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία της γήρανσης, πρέπει να περιέχει επαρκή συγκέντρωση.
Ένζυμο και αντιγήρανση είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα.
Αναμφισβήτητα , το ενθαρρυντικό για την αντιγήρανση ήταν μια μελέτη το 1999 από Γερμανούς ερευνητές που απέδειξαν ότι η χρήση Q10 μειώνει τις ρυτίδες γύρω από τα μάτια.

Με βάση αυτό το σκεπτικό καθώς και την προσπάθεια να θέσουν νέα αντιοξειδωτικά προϊόντα, οι ερευνητές δοκίμασαν μια νέα ποικιλία χημικών αναλογιών.

Τα περισσότερα από αυτά βρέθηκαν αναποτελεσματικά και μη ασφαλή.
Ένα από αυτά είναι η ιδεβενόνη (idebenone). Η ιδεβενόνη είναι μια οργανική ένωση της κινόνης.
Επίσης προωθείται σαν ένα συνθετικό ανάλογο (παραλλαγή) του συνενζύμου Q10.
Φαίνεται να έχει αντιοξειδωτική δραστηριότητα παρόμοια του συνενζύμου.
Κλινικές ενδείξεις για τη χρήση αυτού λείπουν.
Η ιδεβενόνη δρα στη μεταφορά ηλεκτρονίων των μιτοχονδρίων. Η κλινική σημασία αυτών των ευρημάτων
δεν έχει τεκμηριωθεί.
Ανεπαρκή αποδεικτικά στοιχεία στην αντιγήρανση.

Βασική προϋπόθεση το συνένζυμο να βρίσκεται σε προϊόν που ιονίζεται, ώστε να μην οξειδώνεται.